veldeke-valkeberg logo [ bewčrking: Els Diederen 2001 © veldeke-krink-valkeberg
Veldeke Valkeberg actueel lid were links kóntak
 

Limburgse literatuur in de Veldeke-krink Valkeberg en umsjtreke:
'n selectie gediechte-gedichte:
* Geulgediechte van: A. Ubachs-Cobbenhage,
A. Bemelmans-Steynebrugh,
Karel Dorren,
Els Diederen,
Pierre Visschers

alle sjrieversj en diechtersj oet Valkeberg en umsjreke


Geulgediechte:

 

GEUL TREFFE
(A. Ubachs-Cobbenhagen)

Wie dčk bies doe noe al bezónge,
Wie dek gefilmp of afgemaold?
Dat kump umdat gein inkel water ,
't Oats bie diech in sjoanheid haolt.

Woa vingk me nog zoa'n prach gierlande,
Die sjlingerend door veld en wei,
'n Vrundsjap bringk wied euver grenze,
Elk jaor opnuuts veur allenei.

Veur nei de luuj die in de dörper,
Woa langs doe sjpelend Maaswaerts geis,
Van oet 't Belsj en van Zuud-Limburg,
Ziech eder jaor weer treffe deis.

Doe Geul geufs neet allein oes sjoanheid,
Meh sjpeels ouch nog 'n ander rol!
Doe praeks veur vrae en veur de vrundsjap,
Bies tegen alle haat en grol!

Iech winsj de organisatore,
Bie 't treffen aan de Geulerand,
Hiel väöl succes en dat maog' greuje,
Nog ummer vaster vrundsjapsband.

Dat aan oos prachtig, klein Geuldal,
De welt e veurbeeld numme kint,
Dat vrae en vrundsjap op dees aerd,
De hoagste waerd' in 't leve zint.
 

A.U.-C.


 GEUL

(Annemie Belemans-Steynebrugh)

Geul, doe weursj zoa deks bezónge,
Mennigein euver diech sjreef,
En in versjkes of in leedsjes

Hoort me: Geul, me haet diech leef.

 

Meh iech kin ouch ander kante,
Want met al dien praal en prach

Höbs .doe miech in vreuger jaore
Op 't sjtraofbenkske gebrach. 

Hónderd regels moos iech sjrieve
En 't deeg miech vaol yerdreet,
Dat de zuustersj neet begrepe,
Dats toe troks wie 'n magneet. 

Meh iech koes 't toch neet laote,
Voolt miech wie'ne hauve jóng,
Es iech tot 't sjtevelrendsje
Miedden in die water sjtóng. 

Deks houw iech met diech auch ruzing
Sóms waorsj te ’ ne batteraaf,
Es te wie dat al gebeurde
Oes nooms oze kaatsjel aaf.

Treuts te sjwinters oet dien oversj,
Geine haet daoveur gevraog,
Nums diech met wat neet van diech ies,
Geul, doe wčts dat dat neet maog.

Geul, al bies doe dčks ondeugend,
Reuze vrech, zelfs asserant,
Toch bliefs doe 't sjoanste water,
Dat hie sjtruimp door 't Limburgs land. 

Laot de andere mer kalle
Euver Maas of Waal of Rijn
Veur die bie diech zint gebore
Blief de Geul toch nummer ein. 

Alle plaatse aan dien oversj
Höbben 't oug op diech geriech,
Es de vrung aan-ein gesjlote,
Geul, zuug, daoveur zörgdes diech.

A.M. 'Bemelmans-Steynebrugh


Oos GEUL
(Karel Dorren)

Doe bies neet breid, doe bies neet deep,
Neet wie de Nijl zoa lank,
En toch haet geine sjtroum wie diech,
Zoa leve vol va zank.

De Donau neump me altied blauw,
De Seine elegant,
Meh wie oos Geulke vings te geint,
In wat veur wonderland!

Al ies de baom helaas gevöld
Met ummersj, raar en beng,
Al zuus te katte, knien en hun
En derm in sjtreng bie sjtreng.

Es bie de erke trčk, dao sjpeult
De Geul de rotzooi weg,
En eed're Bok blief aan zien Geul,
Wie aan e kind gehech.

Veer toesje neet veur Rhone of Po,
Veur Tiber, Taag of Maas,
De Geul, dat simpel kronkelend lint,
Blief z'allemaol de baas.

Wae aan de Geul geboren ies,
Begriep wat iech geveul
En zingk, in 't kloppe van zien hart,
'n Ode aan de Geul.

Karel Dorren


SJ in op Geul
(Els Diederen)

SSJJ
geit de Geul
in SJin
e geröch
in SJtröch
tot SJoanbron
de gröbbe en de grach
op SJučlder en
op SJučmer
de bronne van de vrach
`t laek
de baek van d`r Soes
zoawie van d`r Kuitebölt
wiejerop
en achteraaf
SJpies in d`r graaf
van d`r Däölkes en d`r SJaas

broeSJ
in de vaas mčt Geul gevöld
en euveral te verSJtaon
dat SJuvelende gaon
 

els diederen ©


Aovend
Pierre Visschers

Iech zoot aan de Drie beeldsjes
te raste op de bank,
te loest're nao 't windsje
en nao de Geul häöre zank

de tek en blaar ze weegde
ziech in de wind dae zóng
en winkde adié op 't zun'ke
dat oes verlaote góng

iech zoog nog 'n inkel vinkske
dat nao zien nčske vloog
en evekes nog sjielpde
wie 't zien vrundsjes zoog

wie mič de zon voertzakde
wie sjtiller dat 't woort,
bies iech op 't lčts allein nog,
de geul häór zinge hoort
 

Pierre Visschers

 

lid were van
Veldeke-krink-Valkeberg

els diederenels diederen: website: 'oeuvre-poëzie-couleur locale'webdesign